TED Ankara Koleji ve ardından Hacettepe Diş hekimliği Fakültesinde eğitimini tamamladıktan sonra aynı fakülte de akademik kariyerimi de tamamlayan sanatçı 2002 yılında Profesör olduktan sonra, fakülteden istifa edip İstanbul’a taşındı. Tüm bu süre içinde sanat ile hep çok yakın ilişkide kalan sanatçı, “Yalnızlıktan Güneşe Doğru” adlı şiir kitabı çıkardı. Son on yılda özellikle heykel konusunda çeşitli eğitimler alarak bu alanlardaki çalışmalarını daha profesyonel düzeye çıkarmak için çaba gösterdi.

Sanatçı; Bir izleyici olarak, kendimi her zaman soyut dışavurumcu sanat anlayışına daha yakın hissettim. Bu anlayışla yaratılmış sanat eserlerinde, beni içlerine çeken, iç dünyamı ve düşüncelerimi hareketlendiren bir bağ olduğuna hep inandım. Bunun kaçınılmaz sonucu olarak, kendi yaptıklarımda da kuşkusuz bu anlayış beni yoğun bir şekilde etkisi altında bırakıyor. Bunun yanı sıra, resimlerimde iki unsuru çok önemsiyorum. Bunlar doku ve derinliktir.  Resimlerimde kullandığım gerçek doku ile ortaya çıkan derinliğin, izleyicilerde resme dokunma dürtüsü uyandırması, görselliğin dışında kompozisyonlarımdan bağımsız olarak, onların başka bir duyusunu da harekete geçirmesini önemsiyorum. Doku ve derinliğin yarattığı atmosferi, bazen bir gerçeklik bazen de gerçeklik yanılsaması olarak izleyici ile bağ kurmak için arzuluyorum. Tuvallerimdeki renkleri, dokuları desteklemek ve derinlik duyusunu kuvvetlendirmek için bilinçli seçmek benim için önemli bir husus. Bu amaç için aynı tuvalde zıt renklerin birbiriyle temas etmesinden bir sakınca görmüyorum. Bunun sağladığı hareket ve zenginliğin dışında, beni deneysel araştırmalara yönlendirmesi, tuvallerimle kurduğum bağ açısından da çok beni resmin içine çeken bir unsur olarak hayallerimi aktarırken düşüncelerimi derinden etkiliyor. Gerek geometrik formların yer aldığı resimlerim gerekse de soyut portrelerimde hep bu anlayışın izleri hakimdir.